ωκύπομπος

Greek Monolingual

-ον, Α
(ποιητ. τ.) αυτός που μεταφέρει κάτι με ταχύτητα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠκύς «ταχύς» + πομπός (< πέμπω), πρβλ. ταχύ-πομπος].