πεντηκοντακέφαλος
English (LSJ)
ον, = πεντηκοντακάρηνος (fifty-headed), Simon. 203, f.l. in Pi. Fr. 93 (ἑκατοντακάρανον cj. Herm.) ; cited from Hes. (v. πεντηκοντακάρηνος) by Sch. S. Tr. 1098.
German (Pape)
Greek (Liddell-Scott)
πεντηκοντᾰκέφᾰλος: -ον, = τῷ προηγ., Σιμωνίδ. 207 παρὰ Πινδ. Ἀποσπ. 93, ὁ Ἕρμανν. διορθοῖ ἑκατοντακάρανον.
Greek Monolingual
-ον, ΜΑ
πεντηκοντακάρηνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντήκοντα + -κέφαλος (< κεφαλή), πρβλ. δικέφαλος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πεντηκοντακέφαλος -ον [πεντήκοντα, κεφαλή] vijftigkoppig.