μάλευρον
Οἷς μὲν δίδωσιν, οἷς δ' ἀφαιρεῖται τύχη → Fortuna multos spoliat, alios munerat → Den einen gibt, den andern aber nimmt das Glück
English (LSJ)
[ᾰ], τό, A = ἄλευρον, Alc.70, Achae.51, Theoc.15.116, v.l. in Hom.Epigr.14.3 (pl.), Hellad. ap. Phot.Bibl.p.531 B.
Greek (Liddell-Scott)
μάλευρον: τό, = ἄλευρον, Ἑλλάδιος ἐν Φωτ. Βιβλ. 531. 17, Ἐτυμολ. Μέγ. 573, 41.
Greek Monolingual
μάλευρον, τὸ (Α)
άλευρο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. προήλθε από συμφυρμό τών τ. μύλη και ἄλευρον (βλ. λ. ἀλέω) και απαντά στη Μυκηναϊκή με τη μορφή mereuro «μέλευρον»].
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: flour (Achae. 51, Theoc. 15, 116).
Dialectal forms: Myc. mereuro /meleuron/.
Origin: IE [Indo-European] [716] *melH- meal
Etymology: Supposed to be a reshaping of ἄλευρον (s.v.) after μύλη (Bq). Diff. Persson Beitr. 1, 212, Bechtel Dial. 1, 122, Specht KZ 59, 231 f. and Ursprung 141: old word, cognate with OHG melo from *mel-u̯a- meal etc.; with e in Myc. mereuro. -- Cret. PN Μάλευρος (SGDI 5028 n 4).
Frisk Etymology German
μάλευρον: {máleuron}
Grammar: n.
Meaning: Mehl (Achae. 51, Theok. 15, 116).
Etymology : Umbildung von ἄλευρον nach μύλη (Bq). Anders Persson Beitr. 1, 212, Bechtel Dial. 1, 122, Specht KZ 59, 231 f. und Ursprung 141: altes Wort, mit ahd. melo aus *mel-u̯a- Mehl usw. stammverwandt; e auch in myk. me-re-u-ro? — Kret. PN Μάλευρος (SGDI 5028 A 4).
Page 2,166
