στερητέος
From LSJ
οὕς ὁ Θεός συνέζευξεν, ἄνθρωπος μή χωριζέτω → what therefore God did join together, let not man put asunder | what therefore God hath joined together, let no man put asunder
English (LSJ)
α, ον, to be deprived, τινος Hp.Acut.39.
Greek (Liddell-Scott)
στερητέος: -α, -ον, ῥηματ. ἐπίθετ., ὃν πρέπει τις νὰ στερήσῃ, τινὸς Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 390.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στερητέος -α -ον [στερέω] beroofd moetende worden, die of dat beroofd moet worden:. οὐ στερητέαι αἱ πρῶται ἡμέραι τοῦ ῥοφήματος de eerste dagen moeten niet beroofd worden van pap (d.w.z. op die dagen moet je niet afzien van pap) Hp. Acut. 39.
