διῃρημένως
From LSJ
Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht
English (LSJ)
Adv., (διαιρέω) separately, M.Ant.11.6, Alex.Aphr. in Metaph.296.4, Hld.10.23.
Greek (Liddell-Scott)
διῃρημένως: ἐπίρρ. (διαιρέω) χωριστά, Ἡλιόδ. 10. 23.
French (Bailly abrégé)
adv.
séparément.
Étymologie: part. pf. Pass. de διαιρέω.
Spanish (DGE)
adv. sobre el part. perf. pas. de διαιρέω por separado, separadamente ὅλον δι' ὅλων δ. βλέπειν M.Ant.3.11, cf. 11.16, Alex.Aphr.in Metaph.296.4, Hld.10.23.1, Gr.Nyss.Or.Catech.13.18, Marc.Er.Opusc.M.65.1124A, δ. ... ὑφεστῶσαι (αἱ ὑποστάσεις) Seu.Ant. en Eust.Mon.Ep.539, cf. Iust.Imp.Edict. en Euagr.Schol.HE 5.4 (p.198), Sch.Er.Il.1.30, οὐ δ. op. ὑφ' ἕν ‘junto’, Sch.Ar.Pax.153a.
