ἀπομειλίσσομαι
ὦ διάνοια, ἐὰν ἐρευνᾷς τοὺς ἱεροφαντηθέντας λόγους μὲν θεοῦ, νόμους δὲ ἀνθρώπων θεοφιλῶν, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδ᾽ ἀνάξιον τοῦ μεγέθους αὐτῶν ἀναγκασθήσῃ παραδέχεσθαι → if, O my understanding, thou searchest on this wise into the oracles which are both words of God and laws given by men whom God loves, thou shalt not be compelled to admit anything base or unworthy of their dignity
English (LSJ)
Att. ἀπομειλίττομαι, A appease, allay, θεοῦ μῆνιν D.H. 1.38; πεῖναν Ph.2.477; τινά J.AJ19.9.2; θεούς Porph.Marc.2. II expiate, τὰς τῶν πολλῶν ἁμαρτίας Id.Abst.4.5.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): át. -ττομαι
1 calmar, mitigar τὴν τοῦ θεοῦ μῆνιν D.H.1.38, πεῖνάν τε καὶ δίψαν Ph.2.477, πρεσβευσάμενοι γὰρ Κλαύδιον ἀπεμειλίξαντο I.AI 19.366, τοὺς γενεθλίους θεούς Porph.Marc.2, τὸν πατέρα Them.Or.15.191a, αὐτοὺς μιμήσει τινὶ τὸ τῆς φύσεως ἄλογον ἀπομειλιττομένους Aristid.Quint.129.7, cf. 92.9.
2 expiar τὰς τῶς πολλῶν ἁμαρτίας Porph.Abst.4.5.
German (Pape)
[Seite 314] wieder besänftigen, Dion. Hal. 1, 38 τὴν τοῦ θεοῦ μῆνιν.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπομειλίσσομαι: Ἀττ. -ίττομαι: μέλλ. ἀπομειλίξομαι, ἀποθ., καταπραΰνω, καθησυχάζω, ἀπομειλιττόμενος τὴν τοῦ θεοῦ μῆνιν Διον. Ἁλ. 1. 38· καταπαύω, πεῖναν Φίλων. 2. 477.
Greek Monolingual
ἀπομειλίσσομαι (Α)
καταπραΰνω, καθησυχάζω.
