φιλαυτία

English (LSJ)

ἡ, self-love, self-regard, Cic.Att.13.13.1, Plu.2.48f; in bad sense, selfishness, UPZ42.10 (ii B. C.), Ph.1.173, al., Porph.Abst.3.2, Jul.Caes.316d, Mis. 349b.

German (Pape)

[Seite 1275] ἡ, Eigenliebe, Selbstliebe, Plut. Thes. et Rom. 2, getadelt von Zonar.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
amour de soi, amour-propre, égoïsme.
Étymologie: φίλαυτος.

Greek (Liddell-Scott)

φῐλαυτία: ἡ, τὸ νὰ εἶναί τις φίλαυτος, ἐγωϊσμός, Πλούτ. 2. 48F, Κικ. πρὸς Ἀττικ. 13. 13, κλπ. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «φιλαυτία· τὸ πάντα πρὸς τὰ ἑαυτῷ ἀρέσκοντα πράττειν».

Greek Monolingual

η, ΝΜΑ φίλαυτος
η υπερβολική αγάπη ενός ατόμου για τον εαυτό του, εγωισμός, εγωπάθεια, εγωκεντρισμός (α. «η φιλαυτία του είναι το κύριο αίτιο της απάνθρωπης συμπεριφοράς του» β. «τοῦτο δὲ φιλαυτίας ἁμάρτημα καὶ χαλεπότητος», Πλούτ.).

Russian (Dvoretsky)

φιλαυτία: ἡ себялюбие Arst., Plut.