ἀμφίπτολις

English (LSJ)

poet. for ἀμφίπολις.

Spanish (DGE)

-εως
adj. que envuelve o rodea a una ciudad ἀνάγκαν ... ἀμφίπτολιν θεοὶ προσήνεγκαν A.Ch.75.

German (Pape)

[Seite 142] ἀνάγκη, Aesch. Ch. 73, die Stadt umgebende Noth, l. d.

French (Bailly abrégé)

poét. pour ἀμφίπολις;
acc. ιν;
adj. f.
qui enserre ou presse la ville.
Étymologie: ἀμφί, πόλις.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμφίπτολις: ποιητ. ἀντὶ ἀμφίπολις.

Greek Monotonic

ἀμφίπτολις: ποιητ. αντί ἀμφίπολις.

Russian (Dvoretsky)

ἀμφίπτολις: (acc. ιν) adj. досл. окружающий стены города, перен. обрушившийся на город (ἀνάγκη Aesch.).