Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

nocens

From LSJ
Revision as of 14:10, 19 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")

Ὁπόσον τῷ ποδὶ περρέχει τᾶς γᾶς, τοῦτο χάρις → Every inch of his stature is grace

Theocritus, Idylls, 30.3

Latin > English

nocens (gen.), nocentis ADJ :: harmful; guilty; criminal

Latin > English (Lewis & Short)

nŏcens: entis, P. a., v. noceo.

Latin > French (Gaffiot 2016)

nŏcēns,⁹ tis, part.-adj. de noceo, nuisible, pernicieux, funeste [pers. et choses] : Cic. Nat. 2, 120 ; Juv. 6, 620 ; -tior Hor. Epo. 3, 3 || criminel, coupable : Cic. Off. 2, 51 ; -tissimus Cic. Verr. 2, pr. 47 ; [subst. m.] nocens, un coupable : Cic. Off. 2, 51 ; de Or. 1, 202. gén. pl. -tium Her. 4, 45 ; -tum Ov. P. 1, 8, 19.

Latin > German (Georges)

nocēns, entis, PAdi. (v. noceo), I) schädlich, caules, Cic.: cicutis allium nocentius, Hor. – II) insbes., einer bösen Tat schuldig, schuldhaft, und dah. strafbar, subst. ein Übeltäter, Missetäter (Ggstz. innocens, innoxius), reus n., Cic. u.a.: homo nocens, Cels.: femina nocens, Ps. Quint. decl.: fac moriendo Antonium nocentiorem, Sen. rhet.: ne nocentiores vos faciat, Tac.: nocentissimus homo, Cic.: nocentissimus senex, Ps. Quint. decl. – subst., nocens, Cic., u. Plur., nocentes, Ov. u. Sen. rhet.: Superl. nocentissimi, Erzmissetäter, Sen. – übtr., ruchlos, victoria nocentissima, Cic.: nocentissimi mores, Quint. – / Genet. Plur. nocentium, Cornif. rhet. 4, 45, u. poet. nocentum, Ov. ex Pont. 1, 8, 19.