Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

venaticus

From LSJ
Revision as of 16:00, 19 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")

Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das WortMaeroris unica medicina oratio.

Menander, Sententiae, 452

Latin > English

venaticus venatica, venaticum ADJ :: for hunting

Latin > English (Lewis & Short)

vēnātĭcus: a, um, adj. venatus,
I of or belonging to hunting, hunting-.
I Lit.: canis, a hunting-dog, hound, Plaut. Mil. 2, 2, 113; Cic. Verr. 2, 4, 13, § 31; cf.: genus canum, Varr. R. R. 2, 9, 2: catulus, Hor. Ep. 1, 2, 65.—*
II Transf.: prolatis rebus parasiti venatici sumus, i. e. lean or gaunt like hounds, Plaut. Capt. 1, 1, 17.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vēnātĭcus,¹⁴ a, um (venatus), relatif à la chasse : canes venatici Cic. Verr. 2, 4, 31, chiens de chasse || [fig.] en chasse = en quête : Pl. Capt. 85.

Latin > German (Georges)

vēnāticus, a, um (venatus), zur Jagd gehörig, Jagd-, canis, Jagdhund, Plaut. u. Cic.: ebenso catulus, Hor. – parasiti venatici canes sumus, Plaut. capt. 85.