ἀδιέξοδος

English (LSJ)

ον, A that cannot be gone through, τὸ ἄπειρον Arist.Ph.204a14. 2 having no outlet, of places, App.Mith.100, Plu.2.957d. II Act., unable to get out, AP 11.395 (Nicarch.), cf Plu.2.679b, Ocell.1.15.

Spanish (DGE)

-ον
1 que no se puede atravesar σήραγγες Procop.Goth.4.1.9.
2 que no tiene salida χωρίον App.Mith.100, κοιλότης Plu.2.957d.
3 infinito, ilimitado τὸ ἄπειρον Arist.Ph.204^a14 (var.), cf. Ocell.17.
4 que no puede salir πορδή AP 11.395 (Nicarch.), φῦσαι Aret.SD 2.3.5, 2.8.2.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans issue.
Étymologie: ἀ, διέξοδος.

Russian (Dvoretsky)

ἀδιέξοδος:
1) Arst. = ἀδιεξίτητος;
2) не имеющий выхода, закрытый (χοιλότης Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀδιέξοδος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ διεξέλθῃ, τὸ ἄπειρον, Ἀριστ. Φυσ. 3. 5, 2. 2) μὴ ἔχων διέξοδον, ἐπὶ τόπων, Ἀππ. Μιθρ. 100. II. ἐνεργ., ἀνίκανος νὰ ἐξέλθῃ διὰ μέσου, Ἀνθ. II. 11. 395, πρβλ. Πλούτ. 2. 679B.

Greek Monotonic

ἀδιέξοδος: -ον, Ενεργ., ανίκανος να εξέλθει διαμέσου, σε Ανθ.

Middle Liddell

act., unable to get out, Anth.

German (Pape)

ohne Ausgang, κοιλότητες, Plut. aq. et ign. 7; χωρίον App. Mithr. 100; keinen Ausgang findend, πορδή Nicarch. 20 (XI.395); πλοῦτος τυφλὸς καὶ ἀδ. Plut. Symp. 5.5.2.