λογομάχος

Greek (Liddell-Scott)

λογομάχος: -ον, ὁ μαχόμενος περὶ λόγων ἢ λέξεων, Achmes Ὀνειρ. 12.

Greek Monolingual

ο (Α λογομάχος)
αυτός που μάχεται με λόγια, αυτός που φιλονικεί, φιλόνικος, εριστικός
αρχ.
αυτός που αντιμάχεται τον Λόγο.

Greek Monotonic

λογομάχος: -ον (μάχομαι), αυτός που μάχεται με τα λόγια ή τις λέξεις.

Middle Liddell

λογο-μάχος, ον μάχομαι
warring about words.

German (Pape)

mit Worten streitend, zankend, Sp.; – um Wörter streitend, Wortkrittler, von den Grammatikern und Sophisten, Sp.