Πρωταγόρας

Wikipedia EN

Protagoras (/prəʊˈtæɡəˌræs/; Greek: Πρωταγόρας; c. 490 BC – c. 420 BC) was a pre-Socratic Greek philosopher and rhetorical theorist. He is numbered as one of the sophists by Plato. In his dialogue Protagoras, Plato credits him with inventing the role of the professional sophist.

Protagoras also is believed to have created a major controversy during ancient times through his statement that, "Man is the measure of all things," interpreted (possibly wrongly, since he disagreed) by Plato to mean that there is no objective truth; Protagoras seems to have meant that each person's own personal history, experiences and expectations, developed over their lifetime, determine their judgments, opinions, and statements regarding "truth" (which is the title of the book in which Protagoras made this statement). When a person makes a judgment about a certain thing—good or bad or beautiful or unjust—that person will differ from other people's judgments because their experience has been different.

This concept of individual relativity was intended to be provocative; naturally, it drew fire from Plato and other philosophers, contrasting with both popular opinion and other philosophical doctrine that reality and its truth must have an objective grounding. But it was part of Protagoras' point that the statement is somewhat counterintuitive. He argued that believing that others' opinions about the world are valid and must be respected, even if our own experience of truth is different, is necessary for a community to base itself and its decisions on open, democratic debate.

Greek Monolingual

ο, ΝΑ
1. ένας από τους σημαντικότερους σοφιστές που γεννήθηκε στα Άβδηρα και έζησε περίπου κατά το διάστημα 480-410 π. Χ. και ο οποίος δίδασκε στις ελληνικές πόλεις την αρετή στους νέους, επισκεπτόταν πολύ συχνά την κλασική Αθήνα και είχε στενή φιλία με τον Περικλή
2. γεωγράφος που έζησε κατά τον 2ο ή 3ο μ. Χ. αιώνα.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < πρωτ(ο)- + -αγόρας (< ἀγορά), πρβλ. Ορθαγόρας, Πυλαγόρας].

Russian (Dvoretsky)

Πρωτᾰγόρας: ион. Πρωτᾰγόρης, ου ὁ Протагор (родом из Абдеры, философ-софист, друг Перикла, изгнанный за проповедь атеизма из Афин; утонул в 412 г. до н. э. на пути в Сицилию; его именем назван диалог Платона «о софистах»).

Wikipedia EL

Ο Πρωταγόρας ο Αβδηρίτης (Αρχαία Ελληνικά: Πρωταγόρας ὁ Ἀβδηρίτης) (περ. 490 π.Χ. – περ. 420 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας σοφιστής και διδάσκαλος. Υπήρξε ο ιδρυτής της σοφιστικής κίνησης και ένας από τους κορυφαίους σοφιστές στην παγκόσμια φιλοσοφική ιστορία. Είναι χαρακτηριστικό πως παρόλο που ο Πρωταγόρας συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση της εικόνας που έχουμε για τον Σωκράτη, το Πρωταγορικό έργο το οποίο εκτιμήθηκε και αναγνωρίστηκε από τον Αθηναίο Πλάτωνα, δεν αναγνωρίστηκε πλήρως από τις επόμενες γενιές. Ως διδάσκων ταξίδεψε σε πολλές ελληνικές πόλεις, και μάλιστα αναφέρεται πως ο Περικλής του ανέθεσε να γράψει τους νόμους των Θουρίων, της αθηναϊκής αποικίας στην Κάτω Ιταλία που ιδρύθηκε το 444 π.Χ. στη θέση της Σύβαρης.

Κύριες πηγές για το βίο του Πρωταγόρα είναι ο ομώνυμος πλατωνικός διάλογος, οι Βίοι Φιλοσόφων του Διογένη Λαέρτιου (3ος αι. μ.Χ.) και το έργο του Σέξτου Εμπειρικού.