φιλόκουρος

English (LSJ)

attonsus, Gloss. (sed leg. ψιλόκουρος).

Greek (Liddell-Scott)

φῐλόκουρος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὴν κουράν, Γλωσσ.

Greek Monolingual

-ον, ΜΑ
αυτός που του αρέσει να είναι κουρεμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -κουρος (< κουρά «κούρεμα»), πρβλ. πρωτόκουρος].