τρίιππος
From LSJ
Theocritus, Idylls, 30.3
German (Pape)
[Seite 1143] mit drei Pferden, τὸ τρίιππον, Dreigespann, Gloss.
Greek Monolingual
-ον, ουδ. και τριίπι(ο)ν, Α
1. αυτός που έχει τρεις ίππους
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ τρίιπον και τριίπιν
άμαξα που σύρεται από τρεις ίππους που έχουν ζευχθεί μαζί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι- + ἵππος «άλογο» (πρβλ. ἑξάϊππος)].