κηποτάφιον

English (LSJ)

[τᾰ], τό, tomb in a garden, BGU1120.7 (i B.C.):—also κηπόταφος, ὁ, or κηπόταφον, τό, Papers of Amer.Sch.at Athens 3.621 (Ilias): cf. Lat. cepotaphium.

German (Pape)

[Seite 1432] τό, Grabmal im Garten, Inscr. S. Wolf's Museum I, 3 p. 538.

Greek (Liddell-Scott)

κηποτάφιον: τό, τάφος ἐν τῷ κήπῳ, Van Goens de Cepotaphiis 1763, Uhden ἐν τῷ Wolf’s Mus. 1. 3, σ. 351· ― καὶ κηπόταφος Papers of Am. School in Athens, 3. no 621.

Greek Monolingual

κηποτάφιον και κηπόταφον, τὸ (Α) κηπόταφος
πάπ. τάφος σε κήπο.