ἀρότριος

English (LSJ)

ἀρότριον, of husbandry, epithet of Apollo, Orph.H.34.3.

Spanish (DGE)

-ον
• Prosodia: [ᾰ]
1 arador, labrador βοῦς Fauorin.Fort.3
•subst. Vit.Aesop.G 129.
2 protector de la labranza epít. de Apolo, Orph.H.34.3, del dios fenicio Dagón, identificado con Zeus, Herenn.Phil.Hist.2.25.

German (Pape)

[Seite 357] zum Ackerbau gehörig, bei Orph. H. 34 Beiname des Apollo.

Greek (Liddell-Scott)

ἀρότριος: -ον, ὁ τοῦ ἀρότρου, ὁ προστάτης τῶν ἀροτριώντων, ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος, χρυσολύρη, σπερμεῖε ἀρότριε, Πύθιε, Τιτὰν Ὀρφ. Ὕμν. 34. 3.