φιλία

English (LSJ)

Ion. -ιη, ἡ, (φιλέω)

   A affectionate regard, friendship (not in A. or S.), usu. betw. equals, ἄνδρεσσι κακοῖς συνθέμενοι φ. Thgn.306, IG12.1037; ἐπαγγέλλεσθαι φ. Hdt.7.130; εἰς ἀλλήλους φιλίας ἀνακίρνασθαι E.Hipp.254 (anap.), cf. Democr.109, al., Hippias 17, Antipho Soph.64 (pl.), And.3.29, Pl.Smp.179c, etc.; φιλίας, inscr. on a bowl (perh. loving-cup), BSA32.194 (Haliartus, Hellenistic), etc.; ἡ τῆς ψυχῆς φ. διὰ τὸ ἁγνὴ εἶναι, opp. ἔρως, X.Smp.8.15, cf. Pl.Phdr.255e; opp. ἔχθρα, Isoc.1.33, Plot.3.2.2; ἡ φ. τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ θεοῦ ἐστιν Ep.Jac.4.4; opp. μῖσος, Isoc.15.122; φ. θεῶν καὶ ἀνθρώπων Pl.Smp.188d; of family affection, X.Hier.3.7 (pl.); ἐν ταῖς φ. in the family circle, Arist.Po.1453b19; of the regard of dependents towards their superiors, X.An.1.6.3; φ. ἡ πρὸς τὸν δῆμον Isoc.16.28; of friendship between States, ἐχρημάτισε περὶ φιλίας τοῖς Ἀθηναίοις Th.5.5; φ. καὶ ξυμμαχία Id.6.34; τῆς φ. ἀφέσθαι, τὴν φ. διαλύσασθαι, of communities, Isoc.6.11, 14.33: various εἴδη distd. by Arist.EN1156a7 ff.; by the Stoics, Stoic.3.24, 27, 181: phrases, φ. πρός τινας ποιήσασθαι X.Mem.2.6.29; παρά τινων φ. λαβεῖν Id.Cyr.3.1.28; τισὶ διὰ φιλίας ἰέναι Id.An.3.2.8; εἰς φ. ἰτέον, ἔρχεται, Pl.Phdr.237c, Ly.214d; ἔστιν ἡμῖν ἐν φ. PMich.Zen.33.3 (iii B. C.); ἀνανεούμενος τὴν φ. καὶ ζενίαν τὴν πρότερον ὑπάρχουσαν Isoc.Ep.7.13; προλιπόνθ' ἡμετέρην φ. Thgn.1102; ἔλιπε φ. E.Alc.930 (lyr.); τῆς φ. ἐξίστασθαί τινι Lys.8.18: with Preps., διὰ φιλίας Pl.Plt.304e; μετὰ φιλίας X. Mem.1.2.10; διὰ φιλίαν, v. infr.; κατὰ φιλίαν Pl.Lg.823b:—the person is commonly expressed by πρός τινα, Isoc.5.32; πρὸς ἀλλήλους Id.9.57, etc.; less freq. εἰς ἀλλήλους E.Hipp. (v. supr.); also by object. gen., διὰ φιλίαν αὐτοῦ through friendship for him, Th.1.91; φ. ξυνετοῦ friendship with a wise man, Democr.98; so ἡμετέρη φ. friendship with us, Thgn.600, 1102 (v. supr.), Isoc.6.11 (v. supr.); φιλία ἡ σή X.An.7.7.29, E Or.138, etc.: pl., φ. ἰσχυραί Hdt.3.82, Pl. Smp.182c.    2 friendliness, amiability, φ. ἄνευ τοῦ στέργειν Arist. EN1126b22, cf. 1108a28.    3 later, of lovers, fondness, LXXPr.5.19, Lyr.Alex.Adesp.1.8, AP5.266 (Agath.).    4 c. gen., of things, fondness, liking for, κέρδους Pl.R.581a; [τῶν ἀρχῶν] Arist.Cael.306a12.    5 the natural force which unites discordant elements and movements, opp. νεῖκος, Emp.18, al., Isoc.15.268.    II Pythag. name for three, Theol.Ar.16 (not for six, Iamb. In Nic. p.34 P.).

German (Pape)

[Seite 1278] ἡ, ion. φιλίη, Liebe, Freundschaft, Zuneigung, Gunst, Huld; zuerst bei Theogn. 306. 600. 1098; σὴν φιλίαν σεβόμεσθα Eur. Alc. 980; χρῆν μετρίας εἰς ἀλλήλο υς φιλίας θνητοὺς ἀνακίρνασθαι Hipp. 254; u. in Prosa: θεῶν καὶ ἀνθρώπων Plat. Conv. 188 c; Ggstz ἔχθρα Soph. 242 e; εἰς ὁμοιότητά τε καὶ φιλίαν καὶ ξ υμφωνίαν τῷ καλῷ λογῳ ἄγουσα Plat. Rep. III, 401 d; φιλίαν πάρὰ τίνων ἄν ποτε λάβοις τοσαύτην, βεβαιόταται φιλίαι γονεῦσι πρὸς παῖδας Hier. 3, 7; φιλίαν πρός τινας ποιεῖσθαι, Freundschaft schließen mit, Mem. 2, 6,29: φιλίᾳ τῇ ἐμ ῇ, aus Freundschaft gegen mich, An 7, 7,99; Sp. – Vgl. auch φίλιος.