στενοχωρία
ὑπόσχεσιν τὸ πρᾶγμα γενναίαν ἔχει → the affair holds a noble promise
English (LSJ)
Ion. -ίη, ἡ,
A narrowness of space, a confined space, Hp.Art.14 (codd., but v. στενυγροχωρίη) σ. τῇ φάρυγγι παρέχειν ib. 41; want of room, by sea or land, Th.2.89, 4.26,30, Pl.Lg.708b; ὑπὸ στενοχωρίας Id.Tht.195a; opp. εὐρυχωρία and ἄνεσις, Plu.2.679f, cf. 182b; σ. βίου the short space of life remaining, Ael.VH2.41; τὸν λόγον ἀπὸ τῆς ἐκεῖ στενοχωρίας εἰς πεδίον ἐξαγάγῃ Lib.Or.64.10. II metaph., straits, difficulty, ἡ σ. τοῦ ποταμοῦ difficulty of passing the river, X.HG1.3.7, cf. LXX De.28.53, al.; distress, OGI339.103 (Sestos, ii B.C.); ἡ τῆς πόλεως Plb.1.67.1, etc.; ἡ τοῦ καιροῦ D.C. 39.34: pl. in 2 Ep.Cor.6.4, PLond.5.1677.11 (vi A.D.); also, narrow limits, prob. in Phld.Rh.2.220 S.
German (Pape)
[Seite 936] ἡ, enger Raum; Thuc. 2, 89. 4, 30 u. öfter; Plat. Theaet. 196 a; Xen. u. Folgde, wie Pol. 1, 67, 1; auch βίου, kurzes Leben, Ael. H. A. 2, 40; übertr., Verlegenheit, Noth, Machon bei Ath. VIII, 348 (v. 13).
