ἐντρίβω

English (LSJ)

[ῑ],

   A rub in, esp. unguents or cosmetics, ψιμύθιον τῷ προσώπῳ Luc. Hist.Conscr.8; οἴνῳ λίθον ἐ. crumble a stone into wine, Orph.L. 344.    2 metaph., ἐ. κόνδυλόν τινι give him a drubbing, Plu.Alc.8, Luc.Prom.10:—Med., ἐντρίβεσθαί τινι πληγάς cause them to be given him, D.H.7.45; ἐ. κακόν τινι Luc.DDeor.20.2.    II c. acc. pers., rub one with cosmetics, ὑποχρίουσι καὶ ἐντρίβουσιν αὐτούς X.Cyr.8.8.20:—Med., ἐ. τὰ πρόσωπα Ath.12.523a:—Pass., have cosmetics rubbed in, to be anointed, painted, Ar.Lys.149, Ec.732, X.Cyr.8.1.41; ἐντετριμμένη ψιμυθίῳ Id.Oec.10.2; ἀλφίτοισιν Hermipp.26: also c. acc. rei, ἐντετρ. χρῶμα Luc.DDeor.20.10: metaph., παιδέρωτ' ἐ. Alex.98.18.    III rub away, wear by rubbing, Ar.Ra.1070.    IV Pass., to be familiar with, γυναικῶν ἐντριβεῖσα παθήμασιν Procop.Gaz. p.163B., cf. Cod.Just.10.27.3Intr.

German (Pape)

[Seite 858] einreiben, von Salben u. Schminken, οἳ ὑποχρίουσί τε καὶ ἐντρίβουσιν αὐτούς Xen. Cyr. 8, 8, 20; ἐντετριμμένη πολλῷ ψιμυθίῳ Oec. 10, 2; absolut, geschminkt, Ar. Lys. 139 Eccl. 732 u. A. Auch ἐντετριμμένη χρῶμα, Luc. D. D. 20, 10; φύκιον καὶ ψιμύθιον τῷ προσώπῳ conscr. hist. 8; im med., ἐντρίβεσθαι τὸ πρόσωπον, sich schminken, Ath. XII, 523 a. Uebertr., κονδύλους ἐντρί. βειν τινί, einen Backenstreich geben, Luc. Prom. 10; Plut. Alc. 8; med., κακόν τινι ἐντρίβεσθαι, Schaden zufügen, Luc. D. D. 20, 2, wie πληγάς τινι D. Hal. 7, 45 u. öfter. – Darin zerreiben, Nic. Th. 527 u. öfter. Bei Ar. Ran. 1070 in obscönem Sinne, τὰς πυγάς, Knaben schänden.