ἐπιτρίβω

English (LSJ)

[τρῑ], fut.

   A -ψω Hsch.: pf. -τετρῐφα Ar.Lys.952 : aor. 2 Pass. ἐπετρίβην [ῐ] Id.Th.557, al.: fut. Med. in pass. sense, Luc.Icar. 33 (v.l. ἐπιτετρίψονται, as in Ar.Pax246) : —rub on the surface, crush, κἄπνιγε κἀπέτριβεν v.l. in Id.Nu.1376, cf. Ra.571:—Pass., τυπτόμενον ἐπιτριβῆναι Id.Nu.1408 ; ἐπιτριβόμενος τὸν ὦμον galled by the weight, Id.Ra.88.    2 metaph., afflict, destroy, [ἥλιος] καίων ἐ. τούς τε ἀνθρώπους καὶ τὴν χώρην Hdt.4.184 ; γάμον ὅς μ' ἐπέτριψεν Ar.Nu. 438, cf. 243 ; ταῦτά με ἐ. πόθῳ Id.Lys.888 ; ὀδύναις τινὰ ἐ. X.Mem.1.3.12 ; ἐ. τοὺς ἀπόρους D.18.104 ; opp. σῴζειν, Men.Epit.550 ; of an actor, murder a part, D.18.180 ; ἐ. Μένανδρον Plu.2.531b:—Pass., to be utterly destroyed or undone, Sol.33.7, Ar.Ach.1022, Pax246,369 ; ἐπιτριβείης damn you ! Id.Av.1530, Th.557 ; ἐπιτριβείην εἴ τι ἐψευσάμην Luc.DMeretr.2.3 ; to be worried, Phld.Ir.p.27 W ; to be burdened, POxy.1252v32 (iii A.D.), etc.    3 c. dat., waste time over, στοχαστικοῖς Gal.15.172.    II Med., rub paint on one's cheeks, of women, Phryn.PSp.71 B.(cod.), cf. Sch.Ar.Th.396 (Act.).    III inflame by friction, ἐ. τὴν νόσον aggravate it, App.BC5.59, cf. Gal.19.680 ; irritate, excite, τινά Plb.4.84.8 ; τινὰ ἐς πόλεμον App.Mac.11.7, cf. PSI5.452.15 (iv A.D.).

German (Pape)

[Seite 996] darauf reiben, einreiben; – med. sich schminken, B. A. p. 40, 28, – abreiben, bereiben, περὶ ἐμοῦ – ἐπιτριβομένου τὸν ὦμον, dem die Schultern abgerieben sind, Ar. Ran. 88; aufreiben, erschöpfen, ἐπετρίβετο τυπτόμενος Nubb. 972; Pax 368 u. öfter; ἐπιτριβείης, Verwünschungsformel, Th. 557; ἐπιτριβείην εἴ τι ἐψευσάμην Luc. D. meretr. 2; von der Sonne, ὅτι σφέας καίων ἐπιτρίβει Her. 4, 184; ταῖς ὀδύναις ἐπιτρίβει τοὺς ἀνθρώπους τὰ φαλάγγια Xen. Mem. 1, 3, 12; tödten, Lys. 13, 59; Οἰνόμαον κακῶς ὑποκρινόμενος ἐπέτριψας, du hast das Stück verhunzt, Dem. 18, 180; vgl. Plut. vit. pud. 6; – aufreizen, τὴν νόσον, heftiger machen, App. B. C. 5, 59; – ἐπιτρίψομαι pass., Luc. Icarom. 33.