ἐμπελάζω
ἀλλ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο· χέσαιτο γάρ, εἰ μαχέσαιτο → fighting is what she can't do, for if she should fight she would shit
English (LSJ)
A bring near, δίφρους ἐμπελάσαντες having brought up the chariots, Id.Sc.109:—Pass., come near, approach, κοίτης S.Tr.17. II intr. in Act., approach, c. dat., ἐμπελάσειν πυκινῷ δόμῳ h.Merc.523; εἴδωλα ἐ. τοῖς ἀνθρώποις Democr. 166; ποῦ δ' ἐμπελάζεις τἀνδρί . . ; S.Tr.748; τῆ ἀκοῇ Arist.Mu.395a19: abs., ib.b28, Porph.Abst.2.22; κρήνης μηδὲ σχεδὸν ἐμπελάσειας Orph.Fr.32a. III in Pass., wrongly used for ἐμπαλάσσομαι, τοῖσι αὐτοῖσι Hp.Ep.17; ἀλλήλοις D.C.36.49, 62.16; αὑτοῖς Id.72.19.
German (Pape)
[Seite 812] annähern, nahe bringen; τοὺς δίφρους, die Streitwagen zum Kampfe an einander bringen, Hes. Sc. 109; – sich nähern, nahe kommen, τινί, H. h. Merc. 523; ἀνδρί Soph. Tr. 754; Arist. mund. 4; so Sp., aber gew. im pass.; auch πρὶν τῆσδε κοίτης ἐμπελασθῆναι Soph. Tr. 17.