ῥοχθέω

English (LSJ)

   A dash with a roaring sound, of the sea, ῥόχθει γὰρ μέγα κῦμα ποτὶ ξερόν Od.5.402; προτὶ δ' αὐτὰς [πέτρας] κῦμα μέγα ῥοχθεῖ 12.60; ὑπὸ κύματι πέτραι ῥόχθεον sounded with the dashing of the waves, A.R.4.925; ῥοχθεῦσιν δὲ κάλωες Opp.H.1.228.—Cf. ὀρεχθέω.

German (Pape)

[Seite 849] rauschen, brausen; bes. von den brandenden Meereswogen, κῦμα ῥοχθεῖ, Od. 5, 402. 12, 60; überh. lärmen, tosen, ὑπὸ κύματι πέτραι ῥόχθεον, Ap. Rh. 4, 924; ῥοχθεῦσιν δὲ κάλωες, Opp. Hal. 1, 228.