ἄναρμος

English (LSJ)

ον,

   A without joints, of atoms, Gal.1.416, cf. Heraclid.Pont. ap.eund.19.244; ὄγκοι S.E.M.10.318.    2 loose, of the groin, prob. l. in Philostr. Gym.48.

Greek (Liddell-Scott)

ἄναρμος: -ον, ὁ μὴ ἁρμόζων, μὴ προσαρμοζόμενος, ἀνάρμους ὄγκους Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 10. 318, κτλ.