περιτίθημι

Revision as of 09:46, 5 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_13b)

English (LSJ)

   A place or put round, put on, περὶ δὲ ξύλα θῆκαν Od. 18.308; δέραισι περθέτω (Aeol.) . . ὐποθύμιδας Alc.36 ; π. κυνέην τινί Hdt.2.162 ; στεφάνους τινί Id.6.69 ; πιλίδια περὶ τὴν κεφαλήν Pl.R. 406d; χρυσόν ib.420e ; φωνήεσί τε καὶ ἀφώνοις π. γράμματα attach letters to... Id.Cra.393e, cf. 414c ; π. σφαῖραν Arist.Cael.285b3; σκληρὸν περὶ τὸ σαρκῶδες περιέθηκεν ἡ φύσις Id.PA685a8 ; δέρματα ἐπὶ τοὺς βραχίονας LXX Ge.27.16 ; περίβολον τῷ τεμένει IG12(9).906.7 (Chalcis, iii A. D.):—Med., put round oneself, put on, περὶ δὲ τρυφάλειαν . . κρατὶ θέτο Il.19.381 ; περὶ δὲ ξίφος ὀξὺ θέτ' ὤμῳ Od.2.3,4.308; περθέμενον χλάμυν (Aeol. for περι-) prob. in Sapph.64 ; π. στέφανον E.Med.984 (lyr.), cf. Ar.Th.380, al.; στρεπτόν X.Cyr.2.4.6 ; σκευήν Pl.Cri.53d ; δακτύλιον Id.R.360b ; βασιλείαν OGI90.44 (Rosetta, ii B.C.); διάδημα αὐτὸς περιεθήκατο App.Mith.67.    II metaph., bestow, confer upon, π. τινὶ βασιληΐην, κράτος, ἐλευθερίην, Hdt.1.129, 3.81, 142, Simon.100; πόλει τὸ κάλλιστον ὄνομα, τινὶ δόξαν, Th.4.87, Isoc.5.149, etc.; π. τινὶ ὄνειδος, ἀτιμίαν, put reproach, dishonour upon him, Antipho 5.18, Th.6.89 ; πίστιν τισί Aeschin.2.103 ; συμφοράν Antipho 2.3.1 ; Μηδικὴν ἀχὴν τοῖς Ἕλλησι put the Median yoke round their necks, Th.8.43 ; ὁ πυκτικὸς . . οὐ πᾶσι τὴν αὐτὴν μάχην π. does not prescribe... Arist.EN1180b11 ; τῇ Ἀθηνᾷ τὴν τέχνην ascribe, Id.Pol.1341b8 ; [ταῖς πράξεσι] μέγεθος π. καὶ κάλλος Id.Rh.1368a29 :— Med., assume, ἰσχὺν ἑαυτῷ Democr.252 ; σχῆμα ἀλλότριον Arr.Epict. 2.19.28.    2 reversely, π. τινὰ ὕβρει envelop him with... D.L.6.33.

German (Pape)

[Seite 596] (s. τίθημι), herumsetzen, -stellen, -legen, anziehen, beilegen, verleihen, τινί τι; Hom. nur in tmesi, wie man z. B. Od. 2, 3 περὶ δὲ ξίφος ὀξὺ θέτ' ὤμῳ erklärt; med. sich aufsetzen, στέφανον περιθέσθαι, Eur. Med. 984; – περιθεῖναι ἄλλῳ τέῳ τὴν βασιληΐην, Her. 1, 129. 3, 81; auch τὴν ἐλευθερίην ὑμῖν περιτίθημι, 3, 142; vgl. ἐμοὶ δὲ ἀτιμίαν περιέθετε, Thuc. 6, 89; ἀντ' ἐλευθερίας Μηδικὴν ἀρχὴν τοῖς Ἕλλησι περιθεῖναι, auflegen, 8, 43; und eigentlich κυνέην τινί, Her. 2, 162; πιλίδια περὶ τὴν κεφαλην περιτιθείς, Plat. Rep. III, 406 d; στέφανον σοὶ περιθήσω, Alc. II, 151 a; med., σκευήν τινα περιθέμενος, Crit. 53 d; – μέγεθος τοῖς μικροῖς περιθεῖναι, Isocr. 4, 9; τινὶ στρατηγίαν, Pol. 2, 36, 3; βασιλείαν, 4, 81, 4; τοῦτο περιτιθέασιν οἱ συγγραφεῖς Ἀννίβᾳ, 3, 48, 4, sie schreiben es ihm zu; Luc. vrbdt τοιαῦτά σοι περιθήσω τὰ γνωρίσματα, Somn. 11.

Greek (Liddell-Scott)

περιτίθημι: μέλλ. -θήσω· ἀόρ. α΄ περιέθηκα, ας, ε κτλ. (ὁ πλ. καὶ ἐκ τοῦ ἀορ. β΄ περιέθεμεν κτλ.), προστ. περίθες. Τίθημί τι περί τι, περὶ δὲ ξύλα θῆκαν Ὀδ. Σ. 308· π. κυνέην τινὶ Ἡρόδ. 2. 162· στέφανόν τινι ὁ αὐτ. 6. 69· πιλίδιον περὶ τὴν κεφαλὴν Πλάτ. Πολ. 406D· χρυσὸν αὐτόθι 420Ε· τοῖς φωνήεσί τε καὶ τοῖς ἀφώνοις... περιτιθέντες ἄλλα γράμματα λέγομεν, συνάπτοντες ἄλλα γράμματα προφέρομεν, ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 393Ε, 414C· π. τοῖς σχήμασι σφαῖραν Ἀριστ. π. Οὐρ. 2. 2, 11· σκληρὸν περιέθηκεν ἡ φύσις περὶ τὸ σαρκῶδες ὁ αὐτ. π. Ζ. Μορ. 4. 9, 8. ― Μέσ., τίθημι περὶ ἐμαυτόν, περιβάλλομαι, φορῶ, περὶ δὲ τρυφάλειαν... κρατὶ θέτο Ἰλ. Τ. 381· περὶ δὲ ξίφος ὀξὺ θέτ’ ὤμῳ Ὀδ. Β. 3, Δ. 308· περθέμενον χλάμυν (Αἰολ. ἀντὶ περι-) Σαπφὼ 68 (ἐκ διορθώσεως τοῦ Seidl) π. στέφανον Εὐρ. Μήδ. 984, Ἀριστοφ. Θεσμ. 380, κ. ἀλλ.· στρεπτὸν Ξεν. Κύρ. 2. 4, 6· σκευὴν Πλάτ. Κρίτων 53D· δακτύλιον ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 360Β· διάδημα αὐτὸς περιεθήκατο Ἀππ. Μιθρ. 67. ΙΙ. μεταφορ., ὡς τὸ περιβάλλω, παρέχω, χορηγῶ, ἐπιδαψιλεύω, π. τινὶ βασιληίην, ἐλευθερίην, κράτος Ἡρόδ. 1. 129., 3. 81, 142, Σιμων. 97· τὸ κάλλιστον ὄνομα, δόξαν, ἀξίωμα, κτλ., Θουκ. 4. 87, Ἰσοκρ. 112C, κτλ.· π. τινὶ ὄνειδος, ἀτιμίαν, Ἀντιφῶν 131. 32, Θουκ. 6. 89· πίστιν τινὶ Αἰσχίν. 41. 31· συμφορὰν Ἀντιφῶν 118. 3· π. τὴν Μηδικὴν ἀρχὴν τοῖς Ἕλλησιν, ἐπιβάλλω τὸν Μηδικὸν ζυγὸν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτῶν, Θουκ. 8. 43· ὁ πυκτικός... οὐ πᾶσι τὴν αὐτὴν μάχην π., δὲν προδιαγράφει, δὲν ἐφαρμόζει…, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 10, 9, 15· π. ἐπιστήμην τινί, ἀποδίδω, ἀπονέμω, ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 8. 6, 14· [ταῖς πράξεσι] μέγεθος π. καὶ κάλλος ὁ αὐτ. ἐν Ρητ. 1. 9, 40· ― Μέσ., ἀναλαμβάνω, ὑποδύομαι, σχῆμα ἀλλότριον Ἀρρ. Ἐπίκτ. 2. 19, 28. 2) τἀνάπαλιν, π. τινὰ ὕβρει, περιβάλλω..., Διογ. Λ. 6. 33.