μίνθα

English (LSJ)

(Thphr.HP2.4.1, al.) and μίνθη (Hp.Vict.2.54, Dsc.3.34 (v.l. -α), Gloss.), ἡ,

   A mint, Mentha viridis, Hippon.81, Cratin.129, Thphr.HP l. c., CP2.16.4 sq., etc.:—also μίνθος, ἡ, ib.2.16.2, Plu.2.732b:—Dim. μινθάριον, τό, = nepeta, Gloss.; also μινθίν (i.e. μῑμο-ίον), τό, ib.

German (Pape)

[Seite 188] oder μίνθη, ἡ, ein gewürziges Kraut, mentha, Münze; Plut. Symp. 8, 9; S. Emp. pyrrh. 3, 224; Cratin. bei Poll. 6, 68.

Greek (Liddell-Scott)

μίνθα: ἢ μίνθη, ἡ, Λατ. mentha, ἡδύοσμον, Ἱππῶναξ 55, Θεόφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 2. 4, 1, π. Φυτ. Αἰτ. 2. 16, 4 κἑξ., κτλ.· ἀλλὰ μίνθος, ἡ, αὐτόθι 2. 16, 2, Πλούτ. 2. 732Β. Πρβλ. Λοβεκ. Φρύνιχ. 438.