Νὺξ μὲν ἀναπαύει, ἡμέρα δ' ἔργον ποιεῖ → Nam nox quietem praebet, facit opus dies → Die Nacht lässt unsre Arbeit ruhn, der Tag sie tun
χρείμενος: χρώμενος, μετοχ. Ἐπιγραφ. Δελφῶν, W. et F. 14.