αὐθεντικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A principal, ἄνεμοι Gp.1.11.1.    2 warranted, authentic, χειρογραφία, ἀποχή, διαθήκη, POxy.260.20 (i A. D.), Ostr.1010, BGU326ii 23 (ii A. D.); original, ἐπιστολαί PHamb.18ii6 (iii A. D.); ἐπιθύματα PMag.Leid.W.9.15; ὄνομα ib.14.25; authoritative, Ptol.Tetr.182. Adv. -κῶς, loqui make an authoritative statement, Cic.Att.9.14.2; αὐ. nuntiabatur ib.10.9.1: Comp. -ώτερον with higher authority, Ptol. Tetr.177.

Greek (Liddell-Scott)

αὐθεντικός: -ή, -όν, ἔγκυρος, γνήσιος, Ἐκκλ.: - Τὸ ἐπίρρ. -κῶς παρὰ Κικ. π. Ἀττ. 9. 14., 10. 9.