ἀνευάζω
πολλὰ τὰ δεινὰ κοὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει → many things are formidable, and none more formidable than man | wonders are many, and none is more wonderful than man | many things are bad, but nothing is more atrocious than man
English (LSJ)
fut.
A -άξω Nonn.D.1.20:—utter cries of εὖα, D.P.579,AP 9.139 (claud.). II c. acc. pers., honour with such cries, Lyc.207, Arr.An.5.2.7.
German (Pape)
[Seite 226] (εὖα), bacchisch aufjubeln, Arr. An. 5, 2; Claudian. 2 (IX, 139); Διόνυσον D. Per. 580.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνευάζω: μελλ. -άξω, Νόνν. Δ. 1. 20, ἀνακράζω εὖα, ὃ ἦν ἐπίφθεγμα ὕμνου εἰς Διόνυσον, ὡς κεῖνον κατὰ χῶρον ἀνευάζουσιν γυναῖκες, «τουτέστι τὸν ὕμνον εἰς τὰ Διονυσιακὰ τελούμενον λέγουσιν» (Παράφρ. Διον. Π. 576, Ἀνθ. Π. 9. 139. ΙΙ. μετ’ αἰτ. προσ., τιμῶ τινα διὰ τοιούτων ἐπιφωνήσεων, ἐπευφημῶ: σωτῆρα Βάκχον των πάροιθε πημάτων Σφάλτην ἀνευάζοντες, «ἀνευφημοῦντες, ἀνυμνοῦντες» (Σχόλ.) Λυκόφρ. 207, Ἀρρ. Ἀνάβ. 5. 2, 7.
