γελᾷ δ' ὁ μωρός, κἄν τι μὴ γέλοιον ᾖ → the fool laughs even when there's nothing to laugh at
στ: ἀντὶ σθ εὕρηται ἐν Ἐπιγρ. τῶν καλῶν χρόνων ὄχι σπανίως, οἷον ἀρέσται, ποταμοφαγεῖσται, χρῆσται καὶ ἑλέσται, Συναγωγὴ Λέξ. Ἀθησ. Κουμανούδη.
