ἀστερίσκος
Κάλλιστα πειρῶ καὶ λέγειν καὶ μανθάνειν → Bonis dicendis et discendis dato operam → Zu sagen Schönstes und zu lernen mühe dich
English (LSJ)
ὁ, Dim. of ἀστήρ,
A little star, Call.Iamb.1.120, Hipparch.3.5.22 (pl.). 2 = ἀστερίσκιον, Eust. 424.5. II asterisk, the mark <*> by which Gramm. distinguished fine passages in Mss., Id.599.34, etc.; also used as a metrical sign, Heph.Poëm.p.74C. III = ἀστὴρ Ἀττικός, blue daisy, Thphr.HP 4.12.2, Ps.-Dsc.4.119. IV capsule of the poppy, Dsc.4.64. V small wheel with projections, Hero Aut.24.5. VI a geometrical figure, Id.*Stereom.1.77.
German (Pape)
[Seite 375] ὁ, dim. von ἀστήρ, 1) Sternchen, Callim. frg. – 2) ein Zeichen der Kritiker in Ausgaben von Schriftstellern, s. Osann. Anecdot. Roman. p. 76. 135. 136. 167 Sengebusch Homer. dissert. 1 p. 25. 51. – 3) bei Theophr. eine Pflanze.
Greek (Liddell-Scott)
ἀστερίσκος: ὁ, ὑποκορ. τοῦ ἀστήρ, μικρὸς ἀστήρ, Καλλ. Ἀποσπ. 94. 2) = ἀστερίσκιον Εὐστ. 424. 5. ΙΙ. ἀστερίσκος, τὸ σημεῖον*, δι’ οὖ οἱ γραμμ. διέκρινον ἐκλεκτὰ χωρία ἐν τοῖς χειρογρ. - «τίθεται δὲ ὁ ἀστερίσκος ἐπὶ τῶν ἄριστα ἐχόντων ἐπῶν καὶ ἀστεροειδῶς οἱονεὶ λαμπόντων» (ἴδε στοιχ. Χ, χ) Εὐστ. 599. 34, κτλ.· ἦτο προσέτι ἐν χρήσει καὶ ὡς μετρικὸν σημεῖον, Ἡφαιστ. σ. 137. ΙΙΙ. φυτοῦ εἶδος, Θεοφρ. Ἱστ. Φ. 4. 12, 2, ἴδε ἀστήρ V. - εἶδος κοσμήματος τῆς κεφαλῆς ἔχοντος σχῆμα ἀστέρος, Διόδ. 19. 34 - κόσμημα περικεφαλαίας, «φάλος δὲ κόρυθος ἀσπιδίσκιον ἢ ἀστερίσκος προμετωπίδος» Εὐστ. Ἰλ. 422. 5, πρβλ. ἀστερίσκιον.
