χάλκινος

English (LSJ)

η, ον,

   A of bronze, νόμισμα OGI339.44 (Sestos, ii B. C.); διάδημα Ostr.Bodl. i 262 (ii B. C.); χαλκίνη (sc. δραχμή) PLond.2.380 (ii/iii A. D.).    II concerning or in bronze coin, λόγος PTeb.119.51 (ii B. C.).

Greek (Liddell-Scott)

χάλκινος: -η, -ον, χαλκοῦς, Σχόλ. εἰς Σοφ. Ἠλ. 757.