ἀλάομαι

English (LSJ)

[ᾰλ], Ep. 3pl. ἀλόωνται, imper. ἀλόω (v. infr.), used by Hom. mostly in contr. forms ἀλᾶσθε, ἀλώμενος, impf. ἠλώμην, Ep. ἀλᾶτο: fut. ἀλήσομαι (ἀπ-) Hes.Sc.409 (

   A v.l. ἀπαλήσατο): Ep. aor. ἀλήθην Od.14.120, 362, Dor. part. ἀλᾱθείς A.Supp.870: pf. ἀλάλημαι (q.v.): (ἄλη) :—wander, roam, οἷά τε ληιστῆρες..τοί τ' ἀλόωνται ψυχὰς παρθέμενοι Od.3.73; ὅδε τις δύστηνος ἀλώμενος ἐνθάδ' ἱκάνει 6.206; μὴ πάθωμέν τι ἀλώμενοι Hdt.4.97; αἰσχρῶς ἀλῶμαι A.Eu.98; ἄσιτος νηλίπους τ' ἀ. S.OC349: esp. to be outcast, banished, ib.444, Th.2.102, Lys.6.30, D.19.310; ἐκσέθεν by thee, S.OC1363: —freq. with Preps., ἀνὰ στρατὸν οἶοι ἀλᾶσθε Il.10.141; κὰπ πεδίον..οἶος ἀλᾶτο 6.201; πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστἐ ἀλώμενος Od.15.492; γῆς ἐπ' ἐσχάτοις ὅροις A.Pr. 666; ἐπὶ ξένης χώρας S.Tr.300, cf. Isoc.4.168; οὕτω νῦν..ἀλόω κατὰ πόντον Od.5.377, cf. A.Supp.870; νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις ἀλᾶται Ar.Av.942: c. acc. loci, ἀ. γῆν wander over the land, S.OC1686; πορθμοὺς ἀ. μυρίους E.Hel.532; οὔρεα Theoc.13.66.    2 c. gen., wander away from, miss a thing, εὐφροσύνας ἀλᾶται Pi.O.1.58; ψυχὴν ἀλᾶται τῆς πάροιθ' εὐπραξίας E.Tr.640.    II metaph., wander in mind, be perplexed, S.Aj.23.