συμβουλευτής

English (LSJ)

οῦ, ὁ,

   A adviser, counsellor, Pl.Lg. 921a, LXX 1 Es.8.11.    II (βουλευτής) fellow-councillor or -senator, Din.Fr.89.33; at Rome, D.C.59.26; in Roman Egypt, PGiss.34.7 (iii A.D.).

German (Pape)

[Seite 980] ὁ, Berather, Rathgeber, Plat. Legg. XI, 921 a.

Greek (Liddell-Scott)

συμβουλευτής: -οῦ, (συμβουλεύω) ὁ συμβουλεύων, Λατιν. auctor, Πλάτ. Νόμ. 921Α. ΙΙ. (βουλευτὴς) σύντροφος βουλευτής, ὁ ὁμοῦ ὢν βουλευτής, Δείναρχ. παρὰ Πολυδ. Ϛ΄, 159, Δίων Κ. 59. 26.