ἐπικοκκάστρια
ἑὰν δὲ προσποιούμενος ᾗ τὰ μαθήματά πως ἀπείρως προβάλλων, οὐκ ἔστιν αἰτίας ἔξω → But should one profess knowledge as he puts forward something in an inexperienced way, he is not without blame (Pappus 3.1.30.31f.)
English (LSJ)
ἡ,
A mocker, ἠχὼ λόγων ἀντῳδὸς ἐ. Ar.Th.1059: Ar. Byz. ap. Eust.1761.26 refers it to a verb ἐπικοκκάζω: masc. ἐπικοκκαστής cj. in Timo 43.
German (Pape)
[Seite 951] ἡ, bei Ar. Th. 1059 ἠχώ, λόγων ἀντῳδὸς ἐπικ., die Nachäffende, Höhnende, wofür man ἐπικοκκύστρια, die Nachkukukende, vermuthet hat; Eust. 1761, 26 leitet es von ἐπικοκκάζειν ab.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπικοκκάστρια: ἡ, ἡ ἐμπαίζουσα, ἠχὼ λόγων ἀντῳδὸς ἐπικοκκάστρια, «εἰωθυῖα γελᾶν, γελάστρια» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Θεσμ. 1059· - ἐπικοκκύστρια, ἡ τὸν κόκκυγα μιμουμένη, ἀλλ’ Ἀριστοφάνης ὁ γραμματικὸς παρ’ Εὐστ. 1761. 26 ἀναφέρει τὴν λέξιν εἰς ῥῆμα ἐπικοκκάζω.
