εὐβοσία
Ἔνεγκε λύπην καὶ βλάβην εὐσχημόνως → Damna ac dolores disce generose pati → Mit schicklichem Anstand trage Trauer und Verlust
English (LSJ)
ἡ,
A good pasture, ἡ χώρα ἔχει πολλὴν εὐ. Arist.HA522b22, cf. 575b32; good culture, Thphr.HP1.11.4. 2 good living, Arist. GA726a6. 3 good condition, τοῦ σώματος ib.774b25. 4 abundance, plenty, ἐν εὐ. ὑπάρχειν Inscr.Prien.108.48 (ii B. C.); ἔθυον -βοσίαν γενέσθαι St.Byz. s.v. Ἀζανοί; ἵνα ὁ δῆμος ἐν εὐβοσίᾳ διαγένηται Supp.Epigr.1.366.49 (Samos, iii B.C.); ἐξ ἁλός AP11.199 (Leon.). II divinity worshipped in Asia Minor, Zeitschr.f. Numism.7.223 (coin of Hierapolis); Σεβαστὴ Εὐ., of a deified Empress, IGRom.4.654 (Acmonia): also spelt Εὐποσία (q. v.):—hence Εὐβοσιάρχης, ου, ὁ, official title (like Εὐθηνιάρχης), Papers of Amer. School 3 No.317; cf. Εὐποσιάρχης.
German (Pape)
[Seite 1058] ἡ, gute Weide, τῆς χώρας Arist. H. A. 3, 21; Fruchtbarkeit, Ergiebigkeit des Landes, Posidon. bei Ath. XII, 527 e; übh. gute, reichliche Nahrung, σώματος Arist. gen. an. 4, 6; ἐξ ἁλός Leon. Al. 2 (XI, 199).
Greek (Liddell-Scott)
εὐβοσία: ἡ, καλὴ βοσκή, χώρα ἔχει πολλήν εὐβ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 21, 3, πρβλ. 6. 22, 3. 2) εὐτροφία, ὁ αὐτ. π. Ζ. Γεν. 1. 18. 59., 4. 6, 5· ἐξ ἁλός Ἀνθ. Π. 11. 199. ΙΙ. ἐπώνυμον τῆς Δήμητρος, Συλλ.Ἑπιγρ. 3858, πρβλ. 3906β.
