εἰδητικός
Ἔνιοι δὲ καὶ μισοῦσι τοὺς εὐεργέτας → Nonnulli oderunt adeo beneficos sibi → Es hassen manche sogar ihre Wohltäter
English (LSJ)
ή, όν,
A constituting an εἶδος 111.2, ἀριθμός, opp. μαθηματικός, Arist.Metaph.1086a5, 1088b34 (but later εἰ. ἀριθμός capable of being represented by a geometrical pattern, figurate, Iamb. Comm.Math.19); formal, αἰτία Alex. Aphr.in Metaph.124.9, Procl.Inst.178; αἴτια Olymp.in Mete.302.28; opp. εἰδητός (q.v.), Dam.Pr.81. 2 concerned with εἴδη, νόησις ib.5; ἀποδείξεις ibid.; specific, Alex.Aphr.in Metaph.113.6. II Adv. -κῶς Dam.Pr.284,321, Procl.in Prm.pp.625,649 S.
German (Pape)
[Seite 723] = εἰδήμων, B. A. p. 1366, aus Damascius.
Greek (Liddell-Scott)
εἰδητικός: -ή, -όν, ἐπιστημονικός, Σχόλ. εἰς Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσικ. 305. 336, Brandis. - Ἐπίρρ. εἰδητικῶς Πρόκλ. εἰς Παρμεν. Πλάτ. σ. 625. 649, ἔκδ. Stallb.
