διακολακεύομαι

οὕς ὁ Θεός συνέζευξεν, ἄνθρωπος μή χωριζέτω → what therefore God did join together, let not man put asunder | what therefore God hath joined together, let no man put asunder

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: διακολᾰκεύομαι	Medium diacritics: διακολακεύομαι	Low diacritics: διακολακεύομαι	Capitals: ΔΙΑΚΟΛΑΚΕΥΟΜΑΙ
Transliteration A: diakolakeúomai	Transliteration B: diakolakeuomai	Transliteration C: diakolakeyomai	Beta Code: diakolakeu/omai

English (LSJ)

A vie with each other in flattery, Isoc.12.159:—Act. only as v.l. in Sch.E.Or.714.

διακολᾰκεύομαι: μέσ., ἁμιλλῶμαι πρός τινα εἰς κολακείαν τινός, Ἰσοκρ. 266Β. - Ἐνεργ. παρὰ τῷ Σχολ. Εὐριπ.

part. prés.
rivaliser de flatterie.
Étymologie: διά, κολακεύω.