ἀποδικέω

English (LSJ)

(δίκη)

   A defend oneself on trial, X.HG1.7.21, Antiph.313.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποδῐκέω: (δίκη) ὑπερασπίζω ἐμαυτὸν ἐν δικαστηρίῳ, ἀπολογοῦμαι, Ξεν. Ἑλλ. 1. 7, 21, Ἀντιφάνης ἐν Ἀδήλ. 88 (Α. Β. 427, 9): - δίκη ἀπόδικος ἀπαντᾷ ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 1838b, μετ’ ἀμφιβόλου σημασίας.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
se défendre en justice.
Étymologie: ἀπό, δίκη.