ὑποδύνω
ὥσπερ γὰρ ζώου τῶν ὄψεων ἀφαιρεθεισῶν ἀχρειοῦται τὸ ὅλον, οὕτως ἐξ ἱστορίας ἀναιρεθείσης τῆς ἀληθείας τὸ καταλειπόμενον αὐτῆς ἀνωφελὲς γίνεται διήγημα → for just as a living creature which has lost its eyesight is wholly incapacitated, so if history is stripped of her truth all that is left is but an idle tale | for, just as closed eyes make the rest of an animal useless, what is left from a history blind to the truth is just a pointless tale
English (LSJ)
A v. ὑποδύω.
German (Pape)
[Seite 1216] = ὑποδύομαι, sowohl eigtl., κέλευέ σφας κιθῶνας ὑποδύνειν τοῖσι εἵμασι Her. 1, 155, als übertr., ὑπέδυνε τῶν Ἰώνων τὴν ἡγεμονίην 6, 2, er schlich sich ein, übernahm; εἰ δὲ ταῦτα ὑποδύνειν οὐκ ἐθελήσεις 7, 10, 8.
Greek (Liddell-Scott)
ὑποδύνω: ἴδε ὑποδύω.
French (Bailly abrégé)
revêtir par-dessous : κιθῶνα τοῖσι εἵμασι HDT revêtir une tunique sous ses habits ; fig. ἡγεμονίην HDT se charger d’un commandement ; κίνδυνον HDT affronter un danger.
Étymologie: ὑπό, δύνω.
