communitio
From LSJ
Ζῶμεν ἀλογίστως προσδοκοῦντες μὴ θανεῖν → Mortis non memores inconsulto vivimus → Den Tod verdrängend leben wir voll Unvernunft
Latin > English (Lewis & Short)
commūnītĭo: ōnis, f. 1. communio.
I Abstr., the making or preparing of a way; trop. = Gr. ὁδοποίησις>: anne autem principium aut rei totius, quae agetur, significationem habere debebit, aut aditum ad causam et communitionem, etc., Cic. de Or. 2, 79, 320.—
II Concr., a fortification, Vitr. 10, 13, 1.
