ὁ ὑπεράπειρον ἔχων τῆς ἀγαθότητος τὸ ἀνεξιχνίαστον πέλαγος → who possesses an infinite and inscrutable sea of goodness
κέκασμαι: κέκαστο, κεκασμένος, ἴδε ἐν λέξει καίνυμαι.
v. καίνυμαι.
see καίνυμαι.