θωρήσσω

English (LSJ)

Ep. aor. θώρηξα, subj. θωρήξομεν (for -ωμεν) Il.2.72:—

   A arm with a θώραξ: generally, arm, θωρῆξαί ἑ κέλευε . . Ἀχαιούς Il. 2.11; Μυρμιδόνας . . θώρηξεν Ἀχιλλεύς 16.155:—more freq. in Med. and Pass., θωρήσσομαι, fut. -ξομαι: aor. ἐθωρήχθην:—arm oneself, put one's harness on, αὐτίκα θωρήσσοντο Il.19.352; σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες 8.530, etc.; ἐς πόλεμον ἅμα λαῷ θωρηχθῆναι 1.226; τεύχε' ἐνείκω θωρηχθῆναι I will bring you arms to arm yourselves withal, Od.22.139; ἐθωρήσσοντο δὲ χαλκῷ 23.369; ἐν τῷδε (sc. θώρακι) πρὸς τοὺς πολεμίους θωρήξομαι Ar.Ach.1134; to which Dicaeopolis replies, ἐν τῷδε (sc. χοῒ) πρὸς τοὺς συμπότας θ., with reference to signf. 11.    II fortify with drink, Hp.Epid.2.5.10; ποτῷ φρένα θωρηχθέντες Nic.Al. 32; τεθωρηγμένος Ruf. ap. Orib.6.38.23; make drunk, intoxicate, Thgn.842:—Med. and Pass., get drunk, οἴνῳ Id.470: abs., Id.413, Pi.Fr.72; θωρηχθεὶς ὑπὸ οἴνου Hp.Morb.4.56, cf. Duris 27 J.    III Med. in causal sense, τὸν μὲν . . νέκταρι θωρήξαιο Nic.Al.225.

German (Pape)

[Seite 1230] = θωρακίζω, 1) bepanzern, mit dem Brustharnisch versehen, wappnen, θωρῆξαί ἑ κέλευε καρηκομόωντας Ἀχαιούς II. 2, 11, häufig im med. u. aor. pass., Ἀχαιοὶ αὐτίκα θωρήσσοντο 19, 351, θωρηχθέντες 18, 277, wie Pind. frg. 44; ἐς πόλεμον θωρηχθῆναι, θωρήσσονται, Il. 1, 226 Hes. Th. 431; πόλεμον μέτα, Il. 20, 329; häufig τεύχεσι θωρηχθῆναι, auch χαλκῷ, Od. 23, 369; πρὸς τοὺς πολεμίους, Ar. Ach. 1100. – 2) berauschen, trunken machen; Theogn. 854; Hippocr.; Nic. Al. 224; med. sich in ungemischtem Wein berauschen, s. das Wortspiel Ar. Ach. 1099 (u. oben θώραξ 3); Theogn. 507 u. öfter; ἐπαφς ζοντι ποτῷ φρένα θωρηχθέντες Nic. Al. 32; B. A. 43 wird θωρηχθείς durch μεθυσθείς erkl.; vgl. Schol. Nic, Al. 224.

French (Bailly abrégé)

f. inus., ao. ἐθώρηξα, pf. τεθώρηκα;
armer d’une cuirasse, acc.;
Moy. θωρήσσομαι;
1 s’armer d’une cuirasse : χαλκῷ OD d’une cuirasse d’airain;
2 s’enivrer de vin pur.
Étymologie: θώραξ.

English (Autenrieth)

aor. θώρηξε, subj. θωρήξομεν, mid. fut. θωρήξομαι, pass. ipf. 3 du. θωρήσσεσθον, aor. θωρήχθησαν: arm with cuirass, mid., arm oneself for battle.