διαθραύω

English (LSJ)

   A break in small pieces, in Pass., Pl.Ti.57b, Arist.HA616a27; τῇ μασήσει Thphr.CP6.9.3.

German (Pape)

[Seite 579] (s. θραύω), ganz zerbrechen, Plat. Tim. 57 b; κατὰ μικρά Sορh. 246 b; – Sp.

Greek (Liddell-Scott)

διαθραύω: καταθραύω, θραύω εἰς μικρὰ τεμάχια, Πλάτ. Τιμ. 57Α, Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 6. 9, 3. - Παθ., Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 14, 3.

Spanish (DGE)

1 tr. fragmentar fig. τὴν ἀλήθειαν κατὰ σμικρὰ διαθραύοντες ἐν τοῖς λόγοις Pl.Sph.246c.
2 en v. med., intr. hacerse pedazos pequeños, fragmentarse de los elementos cuando se encuentran en un medio extraño ὀλίγα διαθραυόμενα Pl.Ti.57b, ταχὺ διαθραύεται de los nidos del alción, Arist.HA 616^a27, διαθραυόμενα ... τῇ μασήσει Thphr.CP 6.9.3, de pers. μὴ πεσὼν διαθραυσθῇς Sch.Ar.Pax 147a
•fragmentarse, descomponerse como propiedad de la luz τοῦ φωτός ἐστι τὸ ἀνακλᾶσθαι καὶ διαθραύεσθαι Emp.A 57.