διαλυτέον
From LSJ
ἀλεξίκακε τρισέληνε, μηδέποθ' ἡττηθείς, σήμερον ἐξετάθης → averter of woes, offspring of three nights, thou, who never didst suffer defeat, art to-day laid low
English (LSJ)
A one must dissolue, φιλίαν Arist.EN1165b17.
Greek (Liddell-Scott)
διαλῠτέον: ῥημ. ἐπιθ., πρέπει τις νὰ διαλύσῃ, φιλίαν Ἀριστ. Ἠθ. Ν.9.3,3.
Spanish (DGE)
1 hay que poner fin a la amistad, Arist.EN 1165b17.
2 hay que disolver τὸν ... σύλλογον Gr.Naz.M.36.452C.
3 hay que resolver ταῦτά σοι δ. ref. a cuestiones matemáticas, Plu.2.428b, τὸ ἔνατον τῶν ἀπόρων Simp.in Ph.638.17.
4 hay que pagar, hay que devolver καθάπερ οὖν ἐπὶ ῥητοῖς εὐεργετηθέντα Arist.EN 1163a6.
