διαπαλαιόομαι
From LSJ
περὶ οὐδὲν γὰρ οὕτως ὑπάρχει τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων βεβαιότης ὡς περὶ τὰς ἐνεργείας τὰς κατ' ἀρετήν → since none of man's functions possess the quality of permanence so fully as the activities in conformity with virtue
Spanish (DGE)
hacerse viejo, arruinarse totalmente en v. pas. ὑπὲρ καθαιρέσεως προπυλῶνος διαπαλαιωθέντος (a los que trabajan) en la demolición de la entrada en ruinas, POxy.2272.6 (II d.C.).
