μαλακίζω

French (Bailly abrégé)

rendre mou, amollir;
Pass.
I. être ou devenir faible, languissant;
II. au mor.
1 être mou, agir mollement;
2 être amolli, énervé;
3 être amolli, se laisser amollir ou fléchir : πρός τι, en présence de qch;
Moy. μαλακίζομαι (ao. ἐμαλακισάμην ou ἐμαλακίσθην) être faible, faiblir : πρὸς τὸν θάνατον, devant la mort.
Étymologie: μαλακός.

German (Pape)

weichlich, zierlich machen, im act. erst Sp.
Pass. verweichlicht, weichlich, schlaff werden, sein; οὔτε πλούτῳ τις τὴν ἔτι ἀπόλαυσιν προτιμήσας ἐμαλακίσθη, Thuc. 2.42, vgl. 43; aber ὁ δῆμος μὴ μαλακίζηται θεραπεύων ist = das Volk wird erweicht, milder gestimmt, 6.29, τὸ δ' ἄλλο πᾶν ἀφῶμεν μαλακισθέντες, Plat. Soph. 267a; ταῦτα πάσχοντες μέλλομεν καὶ μαλακιζόμεθα Dem. 9.35; Sp., wie Luc. Hermot. 24 und A.; auch med., οὐδὲ πρὸς τὸν θάνατον ἐμαλακίσατο Xen. ap. 33. – Auch = kränklich, unpäßlich sein, Arist. H.A. 8.26 und Sp.; nach Phot. und a. Gramm. von den Frauen gesagt, wie ἀσθενέω von den Männern, welcher Unterschied sich aber nicht bestätigt findet, vgl. Lobeck zu Phryn. 389.