Μένδη

Wikipedia EN

Mende (Ancient Greek: Μένδη), also Mendae or Mendai (Μένδαι), or Menda (Μένδα), or Mendis, was an ancient Greek city located on the western coast of the Pallene peninsula in Chalkidiki, facing the coast of Pieria across the narrow Thermaic Gulf and near the modern town of Kalandra.

Mende was probably built during the 9th century BC by Eretrian colonists. The city owes its name to the minthe plant, a species of mint that still sprouts in the area. Mende's abundant lumber resources and possession of silver, gold and lead mines led to its rapid development. From the 6th century BC, it was one of the cities that controlled trade routes along the coast of Thrace; there were even confirmed dealings with the Greek colonies in Italy, especially concerning the export of the famous local wine Mendaeos oinos.

During the 5th century BC, Mende became one of the most important allies of Athens and joined the Delian League, paying a tax that varied from six up to fifteen Attic talents per year. However, in 423 BC, it managed to revolt against Athenian rule, a situation that did not last long as the Athenians quickly suppressed the revolt (Thuc. iv. 121). During the Peloponnesian War, Mende, Toroni and Skione were the main regional goals of the two combatants, Athens and Sparta, specially after Brasidas, the Spartan general, raised an army of allies and helots and went for the sources of Athenian power in north Greece in 424. After the end of the war, Mende regained its independence.

The city tried to avoid Olynthian rule in the 4th century BC, when the Chalkidician League was established; later it tried to avoid rule by the Macedonian hegemony, but in 315 its population, along with other Chalkidicians, was forced to resettle in Cassandreia, after this new city was built by king Cassander on the site of the former town of Poteidaea.

The sculptor Paeonius, who made the statue of Nike that was put on top of the victory pillar in Olympia - and is shown in the Archaeological Museum of Olympia - was born in Mende.

The Antimoerus was an ancient Greek sophist from Mende.

Wikipedia EL

Η Μένδη ήταν αρχαία πόλη της Χαλκιδικής, χτισμένη στο μέσο περίπου της χερσονήσου Κασσάνδρας (κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν χερσόνησος Παλλήνης), στις ακτές του Θερμαϊκού κόλπου.

Ιδρύθηκε πιθανόν τον 8ο αιώνα π.Χ. από αποίκους από την Ερέτρια στα πλαίσια του δεύτερου ελληνικού αποικισμού. Η πόλη πήρε το όνομα της από το φυτό Μίνθη, είδος μέντας που αφθονούσε στην περιοχή. Το εμπόριο ξυλείας αλλά και ο χρυσός και το ασήμι που υπήρχαν στην περιοχή οδήγησαν την Μένδη σε μεγάλη ακμή. Η πόλη είχε επεκτείνει τις εμπορικές της δραστηριότητες με τις πόλεις της Θράκης αλλά και με τις πόλεις της Κάτω Ιταλίας. Φημισμένο ήταν το κρασί που παρήγαγε γνωστό ως Μενδαίος οίνος.

Κατά την διάρκεια του 5ου αιώνα π.Χ. η Μένδη εντάχθηκε στην Δηλιακή συμμαχία και έγινε σύμμαχος των Αθηναίων πληρώνοντας φόρο δεκαπέντε αττικά τάλαντα τον χρόνο. Το 423 αποσκίρτησε από την συμμαχία αλλά οι Αθηναίοι κατέστειλαν γρήγορα την επανάσταση. Κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου η Μένδη, όπως και οι γειτονικές Τορώνη και Σκιώνη ήταν από τους βασικούς στόχους των αντιμαχόμενων πλευρών. Μετά το τέλος του πολέμου η Μένδη ανέκτησε την ανεξαρτησία της.

Κατά την διάρκεια του 4ου αιώνα π.Χ. η Μένδη προσπάθησε να αποφύγει την κυριαρχία της Ολύνθου μετά την ίδρυση του κοινού των Χαλκιδέων και αργότερα την Μακεδονική ηγεμονία χωρίς να το κατορθώσει. Με την ίδρυση της Κασσάνδρειας το 315 π.Χ. η Μένδη καθώς και άλλες γειτονικές πόλεις απορροφήθηκαν από αυτή. Ωστόσο, από μαρτυρίες των αρχαίων πηγών εικάζεται η πιθανή επιβίωσή της ως τα ρωμαϊκά χρόνια.

Από την Μένδη καταγόταν ο γλύπτης Παιώνιος, γνωστός για το άγαλμα της Νίκης που είναι γνωστό ως Νίκη του Παιώνιου.

Russian (Dvoretsky)

Μένδη: ἡ Менда (город на зап. побережье п-ва Пеллена в Халкидике) Her., Thuc.