Σελήνη
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
Sélènè ou la Lune, divinité.
Étymologie: σελήνη.
Spanish
Russian (Dvoretsky)
Σελήνη: ἡ Селена или Феба (дочь Гипериона, сестра Гелиоса, богиня луны, впосл. отожд. с Артемидой) HH, Hes.
Wikipedia EL
Το όνομά της ετυμολογείται από το σέλας (φως). Στην Ελληνική μυθολογία και Ελληνική Εθνική Θρησκεία η Σελήνη, ή Μην (από τη σεληνιακή μηνολόγηση) ή Πασιφάη (στη Λακωνία), είναι τιτανική οντότητα, Κατά την Θεογονία του Ησιόδου η Σελήνη είναι κόρη του Υπερίωνα και της Θείας και αδελφή της Hούς (Αυγής), και του Ηλίου, ο οποίος τη φωτίζει αιώνια λόγω της αδελφότητάς τους.
Απεικονίζεται συνήθως ως θηλυκή μορφή με μία ημισέληνο ως στέμμα και έφιππη ή οδηγώντας άρμα με φτερωτούς ίππους. Άλλοτε οι περιγραφές την θέλουν να οδηγεί μια αγέλη βοών και το ημισεληνιακό της στέμμα συσχετισμένο με τα κέρατα του ταύρου. Διασχίζει κυκλοτερώς τον ουρανό όμοια με τον αδελφό της, πάνω σε άρμα που σέρνουν δύο ημίονοι, ίπποι ή ταύροι, κατά το ένα μέρος τους λευκοί και κατά το άλλο μαύροι, αλληγορία του ότι μόνο η μία πλευρά της σεληνιακής επιφάνειας φωτίζεται από το ηλιακό φως. Σύμφωνα με διάφορες τοπικές παραδόσεις, έσμιξε με τον Αέρα με τον οποίο και γέννησε μία μόνο θυγατέρα, τη Δρόσο, με τον Θεό Δία (σύμφωνα με την αττική παράδοση) από τον οποίο γέννησε την Πανδία (εκ του παν-δίος, δηλ. πανθειοτάτη), με τον Θεό Πάνα (σύμφωνα με την αρκαδική λατρεία της επί του Λυκαίου όρους), με τον θνητό Ενδυμίωνα με τον οποίο γέννησε 50 κόρες, όσοι και οι σεληνιακοί μήνες της κάθε Ολυμπιάδας και, τέλος, με τον αδελφό της Ήλιο (μια παράδοση της ύστερης αρχαιότητας που διασώζει ο Κόιντος ο Σμυρναίος).
Léxico de magia
ἡ imagen de Selene modelada πρόσβαλε αἰγὸς ποικίλης αἷμα καὶ πλάσον κυρίαν Σελήνην añádele sangre de una cabra moteada y modela una figura de la soberana Selene P VII 869 grabada ἐπίγραψον δράκοντα ... καὶ ἔτι μέσον τοῦ δράκοντος Σελήνην δύο ἀστέρας ἔχουσαν ἐπὶ τῶν δύο κεράτων graba una serpiente y en medio de ella a Selene con dos estrellas sobre sus dos cuernos P XII 204
Translations
af: Selene; ar: سيليني; ast: Selene; az: Selena; bar: Selene; be: Селена; bg: Селена; bn: সেলেনে; br: Selene; bs: Selena; ca: Selene; cs: Seléné; cv: Селена; da: Selene; de: Selene; el: Σελήνη; en: Selene; eo: Seleno; es: Selene; et: Selene; eu: Selene; fa: سلنه; fi: Selene; fr: Séléné; gl: Selene; got: 𐍃𐌰𐌹𐌻𐌰𐌹𐌽𐌰; he: סלנה; hr: Selena; hu: Szeléné; hy: Սելենե; id: Selene; is: Selena; it: Selene; ja: セレーネー; ka: სელენე; kk: Селена; ko: 셀레네; la: Selene; lt: Selenė; mk: Селена; mr: सेलीनी; nl: Selene; no: Selene; pl: Selene; pt: Selene; ro: Selene; ru: Селена; sco: Selene; sh: Selena; simple: Selene; sk: Seléné; sl: Selena; sr: Селена; sv: Selene; sw: Selene; th: เซลีนี; tr: Selene; uk: Селена; vi: Selene; war: Selene; wuu: 塞勒涅; zh_yue: 施蓮娜; zh: 塞勒涅
Wikipedia EN
In Greek mythology, Selene (/sɪˈliːniː/; Ancient Greek: Σελήνη [selɛ̌ːnɛː] "Moon") is the goddess of the Moon. She is the daughter of the Titans Hyperion and Theia and sister of the sun god Helios and Eos, goddess of the dawn. She drives her moon chariot across the heavens. Several lovers are attributed to her in various myths, including Zeus, Pan, and the mortal Endymion. In classical times, Selene was often identified with Artemis, much as her brother, Helios, was identified with Apollo. Selene and Artemis were also associated with Hecate and all three were regarded as moon and lunar goddesses, but only Selene was regarded as the personification of the Moon itself. Her Roman equivalent is Luna.
