άσπαστος

From LSJ

γέλως ἄκαιρος κλαυμάτων παραίτιος → ill-timed laughter causes tears (Menander)

Source

Greek Monolingual

και άσπαγος, -η, -ο σπάω
1. αυτός που δεν έχει ή δεν είναι δυνατόν να σπάσει («άσπαστη πέτρα», «άσπαστο ποτήρι»)
2. ο αδιάσπαστος, ο συνεχής
3. (για γυναίκα) εκείνη που δεν είναι σπασμένη, η αδιακόρευτη.